- συμπιεσμένος
- sıkıştırılmış, sıkışmış
Ελληνικό – Τουρκικό Λεξικό. 2010.
Ελληνικό – Τουρκικό Λεξικό. 2010.
έκκαυμα — Μέσο για την πρόκληση έκρηξης μιας γόμωσης. Το έ. χρησιμοποιείται για να αποφευχθούν οι εύφλεκτες εκρηκτικές ύλες σε επικίνδυνες ποσότητες (όπως ο βροντώδης υδράργυρος), οι οποίες είναι πολύ ευαίσθητες στην κρούση. Τα βλήματα είναι συνήθως… … Dictionary of Greek
αδινός — ἁδινός και ἁδινός, ή, όν (Α) [ἀδήν] 1. πυκνός, αθρόος, υπερπλήρης, άφθονος, συμπυκνωμένος, συμπιεσμένος 2. έντονος, ισχυρός, ηχηρός, βαθύς, βροντώδης … Dictionary of Greek
διάθλαση — Εκτροπή η οποία συντελείται σε μια ακτινοβολία, ιδιαίτερα στο φως, κατά τη δίοδό της από ένα διαπερατό σε αυτή μέσο σε ένα άλλο (π.χ. από τον αέρα στο νερό, από τον αέρα στο γυαλί, μεταξύ διαφόρων γυαλιών). Ονομάζεται γωνία πρόσπτωσης η γωνία i… … Dictionary of Greek
ευπίλητος — εὐπίλητος, ον (Α) αυτός που είναι καλά συμπιεσμένος, πυκνός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + πιλητός (< πιλώ «πιέζω»)] … Dictionary of Greek
θερμοναστία — η η κίνηση των φυτικών οργάνων υπό την επίδραση τής θερμότητας. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. thermonasty< thermo (πρβλ. θερμ[ο] *) + nasty (πρβλ. ναστία< ναστός «συμπιεσμένος, σταθερός» < νάσσω «συμπιέζω»)] … Dictionary of Greek
θιγμοναστία — η (θιολ.) κίνηση ενός φυτικού οργάνου, π.χ. οι κάμψεις των ελίκων τού αμπελιού, ως απόκριση σε μηχανικό ερέθισμα που προέρχεται από την επαφή με στερεό αντικείμενο. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ. πρβλ. γαλλ. thigmonastie < thigmo (πρβλ. θίγμα) +… … Dictionary of Greek
θλιβερός — και χλιβερός ή, ό (Μ θλιβερός, ά, όν) (νεοελλ. μσν.) 1. αυτός που προκαλεί ψυχική θλίψη, λυπηρός, οδυνηρός, δυσάρεστος («θλιβερό άγγελμα») 2. δύστυχος, ταλαίπωρος, άθλιος, αξιολύπητος, κακόμοιρος («κι άψυχα τ άφησε τα θλιβερά», Σολωμ.) 3. αυτός… … Dictionary of Greek
καταστοιβάζω — (Α) (μόνο στη μτχ. παθ. παρακμ.) κατεστοιβασμένος, η, ον (για το ύφος τού Θουκ.) πυκνός, συμπιεσμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + στοιβάζω «συσσωρεύω, συμπιέζω»] … Dictionary of Greek
ναστός — ή, ὁ (ΑΜ ναστός, ή, όν) [νάσσω] 1. αυτός που έγινε με ισχυρή συμπίεση, πυκνά συμπιεσμένος, σφιχτός, πατικωμένος 2. αυτός που αποτελείται από την ίδια ύλη, από συμπιεσμένη μάζα, συμπαγής, στερεός, ο χωρίς κενό (μσν. αρχ.) το ουδ. ως ουσ. τὸ ναστόν … Dictionary of Greek
πατητός — ή, ό / πατητός, ή, όν, ΝΜΑ [πατώ] νεοελλ. 1. πατημένος, συμπιεσμένος, ζουληγμένος («πατητά σύκα») 2. το θηλ. ως ουσ. πατητή (ενν. βελονιά) τρόπος αραιάς ραφής, κατά τον οποίο η πλευρά ενός κομματιού υφάσματος τοποθετείται πάνω στην πλευρά άλλου… … Dictionary of Greek
πιλωτός — ή, όν, ΜΑ [πίλος] 1. ο κατασκευασμένος από πίλημα 2. το ουδ. εν. ως ουσ. τὸ πιλωτόν ο σκούφος για τον ύπνο 3. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ πιλωτά οι πίλοι, οι τιάρες τών Ρωμαίων ιερέων αρχ. συμπιεσμένος … Dictionary of Greek